Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

TO ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ (ύστερα από τη χτεσινή σύλληψη, κοιμάμαι "πιο ήσυχος"

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το σενάριο της ταινίας του Μπέργκμαν "Το αβγό του φιδιού". Αλλάξτε τα ονόματα, τα τοπωνύμια, τις χρονολογίες και σκεφτείτε προς τα πού βαδίζει η ελληνική κοινωνία.

ΜΠΑΟΥΕΡ
Σκέφτηκα ότι ίσως είσαι σε θέση να με βοηθή­σεις με εφτά ανεξιχνίαστα εγκλήματα.

ΑΜΠΕΛ
Πώς θα μπορούσα;

ΜΠΑΟΥΕΡ
Ω, ποιος ξέρει;

ΑΜΠΕΛ
Μα τι νόημα έχει τελικά;

ΜΠΑΟΥΕΡ
Τι θέλεις να πεις, Ρόζενμπεργκ;

ΑΜΠΕΛ
Αύριο η άβυσσος θ' ανοίξει και τα πάντα θα κα­ταστραφούν. Γιατί λοιπόν να παιδεύεστε με μερικούς ασήμαντους θανάτους;

ΜΠΑΟΥΕΡ
Θα σου Ρόζενμπεργκ. Το κάνω για λογιαριασμό μου. Ξέρω όπως κι εσύ ότι η καταστροφή μπορεί να ξεσπάσει πάνω μας μέσα σε λίγες ώρες. Οι άνθρωποι λιμοκτονούν. Μου είπαν ότι στην αγορά συναλλάγμα­τος η ισοτιμία έφτασε ένα δολάριο για πέντε δισεκατομ­μύρια μάρκα. Οι Γάλλοι κατέλαβαν το Ρουρ. Μόλις πληρώσαμε στους νικητές ένα δισεκατομμύριο σε χρυ­σό. Σε κάθε καταραμένο χώρο δουλειάς υπάρχουν μπολ­σεβίκοι ταραχοποιοί. Στο Μόναχο, κάποιος χερ Χίτλερ ετοιμάζει ένα Πραξικόπημα με χιλιάδες πειναλέους στρατιώτες και παλαβούς πολίτες. Έχουμε μια κυβέρνη­ση η οποία δεν ξέρει πού να στραφεί. Αύριο, ή ίσως μεθαύριο, η καταστροφή θα μας χτυπήσει και θα πνι­γούμε στο αίμα, αν δεν έχουμε ήδη ψηθεί στην πυρά. Όλοι φοβούνται. Το ίδιο κι εγώž τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ από το φόβο. Τίποτα δε λειτουργεί σωστά εκτός από το φόβο. Την Παρασκευή ήθελα να πάω στο Στέτιν να δω τη γριά μάνα μου που πλησιάζει τα ογδό­ντα, αλλά δεν υπάρχει πια ωράριο. Υπήρχε ένα τρένο που ίσως έφευγε, αλλά όχι ωράριο. Φαντάσου μια Γερμανία χωρίς χρονοδιαγράμματα, Ρόζενμπεργκ. Τι κάνει λοιπόν ο Επιθεωρητής Μπάουερ μέσα στο δικό του φόβο και τον τρόμο των άλλων ανθρώπων; Ο Επιθεωρητής Μπά­ουερ φροντίζει τη δουλειά του. Προσπαθεί να δημιουρ­γήσει μια μικρή όαση τάξης και λογικής μέσα στο χάος της αναπόφευκτης διάλυσης. Και δεν είναι μόνος, Ρό­ζενμπεργκ. Σε όλη τη Γερμανία, εκατομμύρια ασήμα­ντοι υπάλληλοι, εξίσου τρομοκρατημένοι και ασήμα­ντοι, σκέφτονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Προ­σποιούμαστε από ώρα σε ώρα ότι ο κόσμος είναι φυσιο­λογικός. Στις οκτώ παρά τέταρτο το πρωί, καθόμαστε στα γραφεία μας και υπαγορεύουμε ένα ανούσιο γράμ­μα σε κάποια φρόιλαϊν Ντορστ, που ξέρει ότι το γράμμα είναι ασήμαντο και κανείς δε θα το διαβάσει και ότι κι αυτή και το γράμμα θα τυλιχτούν κατά πάσα πιθανότητα στις φλόγες πριν καν δακτυλογραφηθεί σε πέντε αντί­τυπα, σύμφωνα με τους κανονισμούς…

Δεν υπάρχουν σχόλια: